23 Nëntor 2015

DY GJYSMA DASHURISH

Asgjë s’mund të jetë siç ishte më parë,

Sepse kemi brenda vetes diçka tepër.

Një gjysmë dashurie nga ty e vrarë,

Dhe atë që ruaj unë, gjysma tjetër.

Por sot të ndara janë ato, veç e veç,

Ashtu siç jemi të ndarë unë dhe ti.

Tek njeri rri ajo që nuk di të vdesë,

Dhe e vdekura pa një varr tek tjetri rri.

Ndodh rrallë të shihemi në sy të heshtur,

Mbështjellë me urrejtje, mbështjellë me mall.

Unë që s’vrava kam pjesën tënde të vdekur,

Ti që vrave ke pjesën time të gjallë.