Metamorfoza Elektronike duket se e kap në mënyrë të përkryer shkrirjen mes organikes dhe teknologjikes, duke ruajtur një thelb poetik thellësisht prekës. Në qendër të kompozimit, dy figura tërheqin vëmendjen. Torzot e tyre, që evokojnë ekrane avangarde, shpalosin në heshtje sagën e ekzistencës së tyre. Gjaku—jeta që dikur u vrundullonte brenda tyre—tani është zëvendësuar nga fije elektrike: një antidot modern ndaj telasheve të vjetra të qarkullimit? Kështu, vepra e Berisha e Kuqe shërben si një shembull bindës i mënyrës se si artistët shpesh i paraprijnë zhvillimeve teknologjike në punën e tyre, duke mjegulluar kufijtë mes parashikimit artistik dhe inovacionit teknologjik. Aftësia e tij për të imagjinuar dhe për të integruar elemente të një teknologjie që, në kohën e krijimit të pikturës, ishte ende në fazat e saj embrionale, është dëshmi e një qasjeje largpamëse dhe e pozitës së tij të veçantë në mozaikun e historisë së artit.