Paris, le 2 Avril, 2025 Le regard glisse, évite,comme une phrase mal écrite.Le cœur, lui, bat ailleurs — pas bien loin,mais dans la lumière d’un jour où l’on n’entre pas.Il répond par des silences polis, sourit…comme on souffle sur la...

Paris, le 31 mars, 2025 “C’est Dieu qui s’est assis sans prévenir,ou le Diable qui lit à voix basse.Rien ne déborde, mais tout menace.John Malkovich ne parle — il invoque.*” Il y a des voix qui s’imposent. Des voix qu’on ...

Paris, le 30 mars, 2025 Méfiez-vous.Les cœurs ne dorment jamais,et encore moins dans les tombes.Ils se recroquevillent,sous une couverture de silence,comme des bêtes blesséesqui lèchent leurs plaiesdans l’ombre. Ils ne hurlent pas,ils attenden...

Paris, 22 mars, 2025 Tani që nuk je,… …,kryq e tërthor i bie vetmisë. Nuk më rresht dëshira të përplasem me ty! Por në vetmi, Këmba përherë, shkel vetëm hijen tënde! Publikohet për herë të parë në Ditën Ndërkombëtare të Poez...

Ese mbi poezinë: “Çdokush shkel hijen e vet” nga Aleksandër Çipa Çdokush shkel hijen e vet Tani që nuk je,… …,kryq e tërthor i bie vetmisë. Nuk më rresht dëshira të përplasem me ty! Por në vetmi, Këmba përherë, shkel vetëm hi...

Paris, le 21 mars, 2025 Një cikël poetik për jetën dhe nënën time Jeta Buda (Jeta ) 4. Këpucët Prada Kur hyra në korridorin e vjetër, Muret ishin paksa të rrjepur, të lodhur si kujtimet që përtypim në heshtje. Por në një cep, përbal...

21 mars, 2025 Një cikël poetik për Jetën, nënën time Jeta Buda 2 Nuk është gjithmonë zëri që mbetet. As fotografia. As sendet. Është një aromë që ngjitet në tekstil, Pastaj gdhendet në kujtim, në gjak. Një gjurmë e padukshme që ...

Mère,Je suis venu une dernière fois au seuil de ta demeure,J’ai respiré ton parfum une ultime fois !Les ouvriers emportent les meubles et repeignent les murs,L’odeur de ta maisonnette va me manquer,Tes reproches sans fin me manqueront ...